Lieve mensen,
Hieronder het verslag van de 5D Healing Hour Webinar van 25-4-2024
Er wordt zichtbaar dat we op het aardoppervlak staan en de ondergaande zon een eindje verderop staat, net boven de horizon. De zon werkt als een krachtige magneet, en maakt een soort push en pull bewegingen. Zie voor je hoe de zon een grote magneet is, die in het sturen van hoogfrequente zonnevlam energie, tegelijkertijd vanuit het centrum van de zon heel hard trekt als een grote magneet, en met deze aantrekkingskracht verbinding maakt met je zonnevlecht en buik.
Misschien kun je voelen dat er aan je zonnevlecht en buik getrokken wordt. Misschien kun je hitte en frictie voelen, en kun je voelen dat de magnetische kracht van de zon probeert bepaalde weerstandlagen uit je zonnevlecht en buik te trekken, en dat het je innerlijke weerstand is, ego laagjes die in meer of mindere mate weerstand bieden omdat het ego niet los wil laten. Iedere zonnevlam die er weer is, trilt die lagen in je zonnevlecht en buik meer los. Dit kun je ondersteunen door met je aandacht vanuit je hart de liefdesenergie naar je zonnevlecht en buik te laten stromen, zodat het in de kern van je zonnevlecht- en buikchakra terechtkomt, en zacht en liefdevol tegen de eigen weerstanden daar aandrukt.
De energie van het gouden tijdperk dwingt af dat we in overgave gaan. Niet dwingen als moeten, maar als een zachte, liefdevolle aanmoediging om je over te geven aan de gouden energie, aan de liefde in jezelf. En met die beweging worden alle hechtingen aan de oude realiteit zachtjes beetje bij beetje losgeweekt in de loop van de tijd. De illusie van de oude realiteit is zo hardnekkig, zo goed georkestreerd en vernuftig opgebouwd, dat zelfs de meest verlichte mensen op Aarde op dit moment nog steeds ook ergens in hun bewustzijn nog gehecht zijn aan die oude realiteit. Er is nog geen mens op Aarde die niet nog een draadje heeft lopen naar de illusiematrix, die oude realiteit, en is het niveau van weerstand en de mate van weerstand afhankelijk van de hoeveelheid draadjes die nog gehecht zijn aan die oude realiteit. En doordat dat systeem zo vernuftig in elkaar steekt en zo gelaagd is, is het heel makkelijk om toch elke keer weer in een val te stappen van die oude realiteit. En dat kan heel subtiel zijn, in een kleine gedachte die zich vormt naar aanleiding van een weerstandsgevoel, waarbij de gedachte zo subtiel is dat je het niet eens herkent als een hechtingsdraad met de oude realiteit. En zolang we nog draadjes hebben lopen met de illusiematrix, blijven we er in meer of mindere mate door getriggerd worden.
Er wordt van ons allen gevraagd in ons meesterschap te gaan staan, gecentreerd te blijven in ons hart en in overgave te zijn en te oefenen om steeds meer in overgave te komen, en te oefenen met het beantwoorden op vragen met het antwoord: ik weet het niet. We worden getraind om meesters te worden van het niet-weten. Wanneer je voor jezelf accepteert dat je het niet weet, dan kan er een signaal naar je ego toe gaan, om draadjes los te laten en te ontspannen in overgave. Het is één van de lastigste dingen voor ons mensen om te doen. Want met het niet weten, kunnen we onszelf ook niet herkennen en een identiteit toedichten. Ego heeft verhalen nodig om zichzelf te kunnen identificeren en neer te zetten in de wereld. En wanneer de verhalen ophouden te bestaan, houdt het ego op te bestaan. Althans, dat denkt het ego. In werkelijkheid mag het ego naar een plek toe bewegen vrij van kwetsuren, waardoor er geen bewijsdrang meer is, en het ego vrij van identificatie, vrij van een vorm is die we onszelf toedichten. Het betekent dus niet dat we egoloos worden, maar dat het ego in een dienstbare rol naar het hart terecht komt zodat het hart de regie krijgt, en het ego taken op zich neemt die dienstbaar zijn aan het hart. Er is wel wilsenergie nodig om dingen neer te zetten en onze grenzen aan te geven, ook in de nieuwe realiteit. Alleen wordt het in de nieuwe realiteit aangestuurd vanuit het hart, en niet meer vanuit oude pijnlagen onder de oppervlakte. Dat betekent dat het ego mag leren in overgave te gaan, zich over te geven aan het hart.
Terwijl we nog steeds in de “push and pull” beweging zitten, met onze zonnevlecht en buik richting de zon, opent het gouden hart in ons hart zich, en wordt het gouden bewustzijn verlevendigd. En begint de gouden energie te stromen, vanuit ons hart ons hele lichaam in. En wordt er vanuit Moeder Aarde ook gouden energie omhoog gestuwd, ons lichaam in. En in die gouden bedding helpen we ons ego de controle los te laten. Om in overgave te gaan. En in die overgave kunnen de draadjes, die ons in verbinding houden met de oude realiteit, één voor één losspringen, en onze weerstanden die we voelen in onze zonnevlecht en onze buik, kunnen in de gouden energie weer wat meer oplossen. En ook onze I AM THAT I AM en ons engelenzelf helpen in die gouden energie met het helen van de weerstanden.
Er is in ons allen een proces gaande waarin we onszelf steeds meer bevrijden, ons ego steeds meer in overgave gaat. Dit proces in onszelf loopt parallel met het proces van de buitenwereld, de illusiematrix van de oude realiteit, die een tegengestelde beweging maakt om te proberen juist nog meer grip te krijgen. Besef echter heel goed dat die grip er niet meer is. Het is een illusie die je voorgespiegeld wordt, die laat zien dat er nog heel veel grip is, maar dat is echt niet zo. Blijf daar alert op, op alles wat je waarneemt in je buitenwereld wat georkestreerd wordt door de illusiematrix. Juist in deze tijd waarbij de illusie steeds extremer wordt, pakken we van binnenuit ons meesterschap en onze vrijheid. En juist op het donkerste moment in de buitenwereld, komen we op een punt waarin onze binnenwereld een toppunt van vrijheid en licht bereikt.
Je kunt het zien als een rijpingsproces, waarin een punt komt, waarin de tijd helemaal rijp is in de externe realiteit waarbij de illusiematrix het einde bereikt en het hoogtepunt bereikt van de illusie, en tegelijkertijd ook de interne vrijheid op het rijpingspunt terechtkomt. Helemaal in vrijheid terechtkomen, helemaal in meesterschap terechtkomen. Wanneer dat punt bereikt wordt, dan kunnen we een soort van big bang ervaren, en dat moment komt eraan. Dat is het omslagpunt dat we bereiken in onszelf. Dat we helemaal losgekomen zijn van de illusiematrix, en er geen enkel draadje meer voelbaar is tussen onszelf en de illusiematrix. En dan weten en voelen we: ja, nu ben ik er, nu ben ik vrij. En dat is ook het moment dat ons ego helemaal in overgave is gegaan, en dienstbaar is geworden aan ons hart.
Dan kunnen we vanuit meesterschap met een vingerknip datgene scheppen waar ons hart naar verlangt. Een verlangen wat lijkt alsof het een persoonlijk verlangen is, maar dat is een verlangen van ons Grotere Zelf, een verlangen naar dienstbaarheid, naar onszelf én het collectief. Een verlangen dat zich vrij kan bewegen, en niet ontstaan is vanuit een gekwetst ego. Een verlangen dat de inspiratie in onszelf aanwakkert, en er tegelijkertijd een inspiratie is, die het verlangen aanwakkert.
Tot die tijd kunnen we oefenen in het niet-weten. Niet weten wat morgen brengt. Niet weten wat ons toekomstpad is. Niet weten wanneer en hoe en waar we het omslagpunt bereiken. En in plaats daarvan gaan voelen in je hart. Gecentreerd zijn en voelen, bij iedere stap die je nemen wilt, of dat een stap is IN de stroom of UIT de stroom. Alsof we met een blinddoek om lopen, en niet weten wat er zich voor ons afspeelt, en we alleen maar op ons gevoel een stap vooruit kunnen zetten.
Oefenen in overgave en het niet-weten, en alle draadjes losweken, en alle restanten van weerstanden en verbindingen met de oude realiteit loslaten. En gaan bewegen in het besef van “ik moet iets doen, ik moet iets betekenen in de wereld” naar “Ik Ben”. En alleen gevolg te geven aan actie, wanneer de inspiratie en verlangen in ons hart een signaal geeft. Een signaal dat zo sterk is dat we kunnen waarnemen dat het niet vanuit egolagen komt, maar vanuit inspiratie van onze Grotere Zelf. En om die stem te kunnen horen, hebben we het nodig om in de basistoon van overgave te zijn. En alle gehechtheden los te laten, en ons oude zelf los te laten.
Nodig dagelijks in een meditatiemoment je I AM THAT I AM uit, en vraag het om je gouden hart en gouden bewustzijn aan te zetten in jezelf. En train jezelf in het gecentreerd zijn in je hart, en het laten stromen van je liefdesenergie. Zodat je vanuit die basis je dag instapt, en je daardoor met een andere, vrijere en onthechtere bril de illusiematrix van de buitenwereld kunt waarnemen voor wat hij is, een illusie. En die illusie niet meer kan trekken aan de resterende draadjes die nog aan je vastzitten. Er is al veel losgekomen van die draadjes, maar houd er rekening mee dat dit nog wel weken of maanden door kan gaan, steeds op nieuwe lagen. Neem het waar, maar maak er geen verhaal van. Geef jezelf de ruimte om er doorheen te gaan. In de acceptatie van het niet-weten. Oefen jezelf maar in de komende tijd als er vragen opkomen, vanuit jezelf of vanuit anderen, waarbij je het antwoord geeft: “Ik weet het niet.” En dat je ook toe kunt laten in jezelf, dat je het ook werkelijk niet weet.
❤️
Liefs,
Karin