Gedurende ons leven worden we bijgestaan door onzichtbare krachten die als wegwijzers richting geven op ons pad onderweg naar onze bestemming. Je kunt ze gidsen noemen, of engelen, je hoger zelf, god, het universum, de bron. De wegwijzers komen in vele vormen, soms heel subtiel, soms heel nadrukkelijk midden in je gezicht. Van spontane ingevingen, toevallige ontmoetingen, betekenisvolle terugkerende getallen, namen en voorwerpen tot vreemde gebeurtenissen.
In mijn eigen leven hebben deze wegwijzers een belangrijke rol gehad in de grote wendingen die ik meemaakte. Zo ook in onze verhuizing naar Portugal. Daar was op aards niveau een burgemeester die op de stoep stond van ons huis in Nederland met de boodschap dat het landgoed waar wij ons huis van huurden, aangekocht werd door een overheidsinstantie waardoor onze woonzekerheid ineens op losse schroeven kwam te staan. Dit bracht ons in beweging om buiten de landsgrenzen te kijken naar andere woon- en leef omstandigheden. Later bleek het onze ziel / hoger zelf te zijn die ons graag in Portugal wilde hebben en was de aardse aanleiding de trigger die we nodig hadden om in beweging te komen.
Tijdens onze verkenningsrondreis door Portugal, om te ontdekken welke regio ons het meeste aansprak om naar toe te emigreren, hebben we vele fijne plaatsen bezocht en ontdekten we hoe wijzelf en ons lichaam reageerde op de energie van de verschillende plaatsen. Onderweg van Castelo Branco naar Serta besloten we de snelweg te mijden en slingerden we in een bochtige route door een bergachtig gebied met mooie vergezichten en passeerden we vele pittoreske dorpjes.
Op een bepaald moment stelde Maxim voor om de auto te parkeren en te genieten van het panorama. We stapten uit en werden overweldigd door de rust en de schoonheid van de vallei, met alleen het geluid van vogels en stromend water van het riviertje dat rechts van ons de vallei doorkruiste. Aan de overkant van de vallei was een klein dorpje van zo’n veertig huizen omringd door een plooiend boslandschap en olijfgaarden omlijst door druivenranken.
Toen we vervolgens naar links keken, zagen we drie grote, mooie huizen bovenop de bergrug staan. De opmerking ‘wow, je zou hier maar wonen’ glipte uit onze mond. We stapten de auto weer in en vervolgden onze reis.
Twee maanden later hadden we een lijst met dertien potentiële huizen om in vijf dagen te bezichtigen op vele uiteenlopende plekken binnen het Castelo Branco district. Een paar dagen voor vertrek naar Portugal plopte er ineens een huis in beeld dat we nog niet eerder hadden gezien op de Idealista app, dat huis was in prijs verlaagd waardoor het ineens binnen ons budget en in ons blikveld verscheen. Lastminute, terwijl we al in onze huizentoer zaten, konden we een afspraak krijgen om ook dit huis aan het eind van onze reis te bezichtigen.
Pas toen we dit huis naderden herkenden we de vallei waar we twee maanden eerder gepauzeerd hadden en bleek dit huis één van die drie huizen te zijn bovenop de bergrug, die we in onze vorige reis gezien hadden! We hadden geen idee dat één van deze huizen te koop stond.
En toen regende het ‘toevalligheden’. Het huisnummer bleek hetzelfde te zijn als mijn verjaardag, de oorspronkelijke verkoopprijs kwam exact overeen met het tijdstip dat ik geboren ben en de namen van de kinderen van de huiseigenaren waren de voornaam en achternaam van mijn vader (en dus ook mijn eigen achternaam). Ook is het huis roze geschilderd, de kleur die het dominantst aanwezig is in mijn energieveld. Maxim grapt weleens ‘a pink house for a pink lady’.
De makelaar dame die de verkoop van het huis begeleidde heette Angela, voor ons was ze gedurende het hele aankoopproces een ware angel, en het was haar impuls om de eigenaren te bewegen de vraagprijs te verlagen waardoor het huis lastminute bij ons in beeld kwam.
Nadat onze keuze op dit huis was gevallen en we tot aankoop overgingen, kwam Spirit door met de boodschap:
“We selected this house for you, you have earned it.” En op een later moment, in meditatie, nogmaals: “Dit is de bedoeling.”
❤️
Liefs,
Karin